In tijden van crises is hier weer uw rots in de branding: de By the way…. En vanwaar deze optimistische aanhef? Deze By the way… is er namelijk bij wijze van hoge uitzondering één zonder crisis. Reeds dagen voor het verschijnen van dit goddelijke papier waren de kolommen al gevuld. En dat is reden om te feesten. Snap je nu waarom we altijd op dezelfde dag uitkomen als de borrel gehouden wordt? Precies.
De snelle rekenaars onder ons zien overigens een ander feestje aankomen: By the way… nummer 50! En toeval wil dat dit festijn samenvalt met een ander heuglijk feit, namelijk de dies van A-Eskwadraat, 10 februari. Kijk alvast maar uit naar iets speciaals! Ideeën zijn alvast welkom.
Maar zonder gekheid: waarom zijn de eerstejaars een beetje stilgevallen? Waarom zijn er geen roddels meer? En hoe zit het nou met de reacties op de eerste maanden van de studie?
Om te voorkomen dat er wiskundigen of andere wiskundeliefhebbers zoals natuurkundigen onder jullie zijn, die het volledig ontgaan is, vertel ik hier het heuglijke feit nog even: hoera, hoera! Het vermoeden van Fermat is nu echt een stelling, want Andrew Wiles heeft het nu echt bewezen. Sommige mensen kwamen daar pas vorige week dinsdag achter, toen het voltooide bewijs al weer ruim een week oud was, en dus moest er toen direct een feestje gevierd worden compleet met taart in de A-Eskwadraatkamer.
Als jij het nog niet gevierd hebt, maakt dat helemaal niets uit. Integendeel, dan is er juist een reden om zeer binnenkort een feestje te bouwen, want bij een stelling die pas na 350 jaar bewezen is, is het juist passend om het een tijdje wat later te vieren.
Iedereen veel plezier met feesten enzo; bij ons was de taart in ieder geval erg lekker (Vos en Dijk bedankt!).
Om te voorkomen dat ik voortaan als negativist versleten zal worden, zal
ik bij deze, na al die kwaaie reacties op
ERRORs Pink Floyd-column, een
positief getint zeikstukje in de By the way… doen laten flikkeren.
Dat komt meteen mooi uit, aangezien ik de laatste maanden behoorlijk
idolaat geworden ben van BZN, dit naar aanleiding van ``The Banjo Man'',
die uitstekende plaat die zo goed scoort de laatste tijd. Oplettende
lezertjes kunnen nu reeds opmerken dat het onderhavige positief getinte
zeikstukje over BZN zal gaan en dan met name over de reeds gememoreerde,
magistrale hitsingle The Banjo Man
.
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Het leidt geen twijfel
dat BZN tot de beste popgroepen aller tijden gerekend mag worden,
immers, de integere Volendammers zijn in die reeds meer dan 25 jaar
compositorisch steeds vooruit gegaan, ja, dit ondanks de immer
toenemende concurrentie en de vele wijzigingen in de line-up van de
band. BZN begon in een donkergrijs verleden als een suffig zesderangs
rockgroepje, met de gezichtsbepalende, innemende persoonlijkheid Jan
Keizer toen nog achter de trommels en cymbalen. Enige jaren later kwam
het kokette zangeresje Annie Ook ik slankte af met Bioderm™
(of zoiets)
Schilder erbij, waarna de successtory een aanvang nam.
Helaas waren de liederen destijds nog vergelijkbaar met een
miss-verkiezing: leuk om eens naar al die mooie mevrouwen te kijken,
maar om zo'n mevrouw nu de hele dag als huisgenoot te hebben… Of
als je zo'n bodybuilder met gewichten ziet gooien die jij niet van de
grond krijgt, dan zou men kunnen denken: goh, wat knap, maar ik vraag me
dan in elk geval af of die goede man enige notie heeft van zaken als
milieuvervuiling of de problematiek in het voormalige
Joegoslavië.
Muzikale niemandalletjes derhalve, welke erin gaan als een beschuitje
met jonge kaas.
In de jaren tachtig vond een aantal mutaties plaats binnen BZN: de
gebroeders Tol gingen op de solotour en oogstten succes met een tweetal
twinkeldeuntjes, terwijl Annie Ook ik et cetera
Schilder werd
vervangen door Carola. De wijzigingen bleken een positieve invloed te
hebben op de groep. Ten eerste is Carola natuurlijk een fantastische
zangeres; met haar indrukwekkende stem blaast zij vocalistes van naam en
faam als Aretha Franklin finaal van het podium af. Bovendien werden de
composities aanzienlijk diepgaander, hetgeen in eerste instantie niet
door de BZN-fans gewaardeerd werd. BZN werd een heuse underground-groep.
Met The Banjo Man
heeft BZN eindelijk de erkenning teruggewonnen
die het verdient. Het is in het geheel niet toevallig dat dit heuglijke
feit met The Banjo Man
plaatsvond, daar deze plaat klinkt als een
klok en daarenboven zonder enige twijfel een geniale compositie is. Het
lied ademt door het roepen en klappen van het publiek een natuurlijke,
ruimtelijke live-sfeer uit. De opbouw van het nummer is fabuleus met als
hoogtepunten aan het eind een bijzonder fraaie ritardando en een even
verrassende als humoristische toegift. Ten slotte wordt over een
hypnotisch pompend basritme en bucolische banjovelden beurtelings door
Jan Keizer en Carola heftig gesoleerd zowel als fantastisch
samengezongen. BZN heeft met The Banjo Man
een schitterend
visitekaartje afgegeven. Voorwaar, grote klasse! BZN, ga zo door!
Voor iedereen die nog niet zeker weet of hij of zij mee gaat kan deze middag doorslaggevend zijn. Kom dus naar de infomiddag over de studiereis naar Denemarken, Zweden en Finland, ook als je al wel zeker weet dat je gaat.
Gezelligheid in zaal Brouwer aan de Biltstraat. De zaal is groot, dus kom allemaal feesten.
Nog een paar nachtjes slapen en dan is het zover, eindelijk heb je weer ander leesvoer dan alleen maar studieboeken. En je hoeft niet zo ver, want je bent toch al op het feest.
Geen sinterklaasborrel.
Laat je ouders zien wat er hier allemaal gebeurt en sleep ze mee naar de ouderdag. Dan kunnen ze eindelijk eens zien wat jou nou bezig zou moeten houden.
Ga allemaal maar vast creatief zijn voor dit speciale feestnummer…
Grote problemen in treinen bussen, trams en vele bedroefde studenten zijn het gevolg van de massale keuze van de weekkaart. Minister Ritzen bleek nog een geheim wapen achter de hand te hebben om zijn financiële strop op de OV-studentenjaarkaart te verkleinen.
In een geheim rapport heeft de minister de openbare vervoersmaatschappijen laten weten dat de OV-weekkaarten moeten worden ingenomen. Grote verwondering over het feit dat het mogelijk is om schijnbaar zonder reden de kaart in te nemen, was de reactie van de studenten boos en verslagen. Een student wist ons te melden dat de minister nu alweer gelogen had, een andere beweerde dat deze niet te vertrouwen was.
Uit het rapport blijkt, dat er in het verleden met succes kaarten zijn ingenomen. Terwijl een conducteur de kaart openscheurt, schrijft zijn collega een vervangend kaartje met een boete. De student krijgt te horen dat de kaart ongeldig is en ingenomen wordt. Onmiddellijk grijpt de collega in en vraagt om een geldig vervoersbewijs. Niet meer in het bezit zijnde van zijn/haar kaart moet het vervangende kaartje worden gekocht.
De minister heeft dit met goed gevolg in beleid kunnen omzetten. Het bleek alleen erg moeilijk om in het bijzijn van de student de kaart open te scheuren. De conducteur moest erg lange en sterke nagels hebben, of een schaar bij zich dragen. Dit alles stond niet in de CAO en de conducteurs hebben met succes protest aangetekend. De laatste ontwikkeling is dat de kaart nu voorzien is van het woord VALS, meer dan eens zelfs. De woorden zijn te vinden linksboven in het grijze gedeelte. Het enige wat de conducteur nu moet doen om de kaart in te nemen is wijzen op de woorden en de verbijsterde student een vervangend kaartje met boete uitschrijven.
In het rapport wordt de conducteur gevraagd om studenten die geregeld van het openbaar vervoer gebruik maken de kaart maar in te nemen. Om de begroting weer sluitend te maken moet op elke reis de kans ongeveer 50% bedragen. Het mag niet zo zijn dat er soort van razzia-achtige praktijken worden verricht en de conducteur mag best de ene dag veel meer kaarten innemen dan op een andere dag. Om er voor te zorgen dat er genoeg kaarten worden ingenomen, kan de conducteur in aanmerking komen voor Air Miles. Elke kaart levert een mile op, de financiering van de miles is nog niet geregeld, maar uit het rapport komt duidelijk naar voren dat de studenten best nog wel minder kunnen krijgen.
Alles uit dit stukje is puur fictief. Niets uit dit stukje mag worden overgenomen door anderen.
Sinterklaas is weer in 't land! Vandaar dat ik afgelopen zaterdag de eeuwenoude (?) traditie heb voortgezet om erwtensoep te maken. Ik wist niet dat ik het in me had, maar het bleek niet moeilijk te zijn. Nog even over traditie, het is een driejaar voorgekomen dat mijn mammie erwtensoep maakte als toevallig sinterklaas het land in kwam. Verder, als iemand wil weten hoe je perfecte erwtensoep maakt, kan die het altijd aan mij vragen (of aan iemand anders, maar als je het aan mij vraagt heb je vrij grote kans op een juist antwoord, hoewel dat subjectief is).
Groetjes.