De snelle rekenaars onder ons zien overigens een ander feestje aankomen: `By the way...' nummer 50! En toeval wil dat dit festijn samenvalt met een ander heuglijk feit, namelijk de dies van A-Eskwadraat, 10 februari. Kijk alvast maar uit naar iets speciaals! Ideeën zijn alvast welkom.
Maar zonder gekheid: waarom zijn de eerstejaars een beetje stilgevallen? Waarom zijn er geen roddels meer? En hoe zit het nou met de reacties op de eerste maanden van de studie?
Als jij het nog niet gevierd hebt, maakt dat helemaal niets uit. Integendeel, dan is er juist een reden om zeer binnenkort een feestje te bouwen, want bij een stelling die pas na 350 jaar bewezen is, is het juist passend om het een tijdje wat later te vieren.
Iedereen veel plezier met feesten enzo; bij ons was de taart in ieder geval erg lekker (Vos en Dijk bedankt!).
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. Het leidt geen twijfel dat BZN tot de beste popgroepen aller tijden gerekend mag worden, immers, de integere Volendammers zijn in die reeds meer dan 25 jaar compositorisch steeds vooruit gegaan, ja, dit ondanks de immer toenemende concurrentie en de vele wijzigingen in de line-up van de band. BZN begon in een donkergrijs verleden als een suffig zesderangs rockgroepje, met de gezichtsbepalende, innemende persoonlijkheid Jan Keizer toen nog achter de trommels en cymbalen. Enige jaren later kwam het kokette zangeresje Annie ``Ook ik slankte af met Bioderm(TM) (of zoiets)'' Schilder erbij, waarna de successtory een aanvang nam. Helaas waren de liederen destijds nog vergelijkbaar met een miss-verkiezing: leuk om eens naar al die mooie mevrouwen te kijken, maar om zo'n mevrouw nu de hele dag als huisgenoot te hebben... Of als je zo'n bodybuilder met gewichten ziet gooien die jij niet van de grond krijgt, dan zou men kunnen denken: goh, wat knap, maar ik vraag me dan in elk geval af of die goede man enige notie heeft van zaken als milieuvervuiling of de problematiek in het voormalige Joegoslavië. Muzikale niemandalletjes derhalve, welke erin gaan als een beschuitje met jonge kaas.
In de jaren tachtig vond een aantal mutaties plaats binnen BZN: de gebroeders Tol gingen op de solotour en oogstten succes met een tweetal twinkeldeuntjes, terwijl Annie ``Ook ik et cetera'' Schilder werd vervangen door Carola. De wijzigingen bleken een positieve invloed te hebben op de groep. Ten eerste is Carola natuurlijk een fantastische zangeres; met haar indrukwekkende stem blaast zij vocalistes van naam en faam als Aretha Franklin finaal van het podium af. Bovendien werden de composities aanzienlijk diepgaander, hetgeen in eerste instantie niet door de BZN-fans gewaardeerd werd. BZN werd een heuse underground-groep.
Met ``The Banjo Man'' heeft BZN eindelijk de erkenning teruggewonnen die het verdient. Het is in het geheel niet toevallig dat dit heuglijke feit met ``The Banjo Man'' plaatsvond, daar deze plaat klinkt als een klok en daarenboven zonder enige twijfel een geniale compositie is. Het lied ademt door het roepen en klappen van het publiek een natuurlijke, ruimtelijke live-sfeer uit. De opbouw van het nummer is fabuleus met als hoogtepunten aan het eind een bijzonder fraaie ritardando en een even verrassende als humoristische toegift. Ten slotte wordt over een hypnotisch pompend basritme en bucolische banjovelden beurtelings door Jan Keizer en Carola heftig gesoleerd zowel als fantastisch samengezongen. BZN heeft met ``The Banjo Man'' een schitterend visitekaartje afgegeven. Voorwaar, grote klasse! BZN, ga zo door!
In een geheim rapport heeft de minister de openbare vervoersmaatschappijen laten weten dat de OV-weekkaarten moeten worden ingenomen. Grote verwondering over het feit dat het mogelijk is om schijnbaar zonder reden de kaart in te nemen, was de reactie van de studenten boos en verslagen. Een student wist ons te melden dat de minister nu alweer gelogen had, een andere beweerde dat deze niet te vertrouwen was.
Uit het rapport blijkt, dat er in het verleden met succes kaarten zijn ingenomen. Terwijl een conducteur de kaart openscheurt, schrijft zijn collega een vervangend kaartje met een boete. De student krijgt te horen dat de kaart ongeldig is en ingenomen wordt. Onmiddellijk grijpt de collega in en vraagt om een geldig vervoersbewijs. Niet meer in het bezit zijnde van zijn/haar kaart moet het vervangende kaartje worden gekocht.
De minister heeft dit met goed gevolg in beleid kunnen omzetten. Het bleek alleen erg moeilijk om in het bijzijn van de student de kaart open te scheuren. De conducteur moest erg lange en sterke nagels hebben, of een schaar bij zich dragen. Dit alles stond niet in de CAO en de conducteurs hebben met succes protest aangetekend. De laatste ontwikkeling is dat de kaart nu voorzien is van het woord VALS, meer dan eens zelfs. De woorden zijn te vinden linksboven in het grijze gedeelte. Het enige wat de conducteur nu moet doen om de kaart in te nemen is wijzen op de woorden en de verbijsterde student een vervangend kaartje met boete uitschrijven.
In het rapport wordt de conducteur gevraagd om studenten die geregeld van het openbaar vervoer gebruik maken de kaart maar in te nemen. Om de begroting weer sluitend te maken moet op elke reis de kans ongeveer 50% bedragen. Het mag niet zo zijn dat er soort van razzia-achtige praktijken worden verricht en de conducteur mag best de ene dag veel meer kaarten innemen dan op een andere dag. Om er voor te zorgen dat er genoeg kaarten worden ingenomen, kan de conducteur in aanmerking komen voor Air Miles. Elke kaart levert een mile op, de financiering van de miles is nog niet geregeld, maar uit het rapport komt duidelijk naar voren dat de studenten best nog wel minder kunnen krijgen.
Alles uit dit stukje is puur fictief. Niets uit dit stukje mag worden overgenomen door anderen.
Groetjes.