By the way... 40, 6 september 1994


Brak


By the way...

Hier is 'ie dan: de vierde intro-`By the way...'. Iedereen zat er al met spanning op te wachten en hedenmorgen werden er zelfs vragen over gesteld. Veel vragen. Misschien moeten we dan toch maar eerder op de dag uitkomen. Alhoewel, dan moeten we toch wel erg vroeg opstaan\dots

Wat zal de toekomst ons brengen? In ieder geval nog twee intro-`By the way...''s. Daarna gaan wij tweewekelijks verschijnen, in te gaan op 21 september aanstaande. Na a.s. donderdag is het dus even geduld hebben. Maar dan hebben jullie tenminste alle tijd om veel stukjes te schrijven.

De redactie

Buscrisis

Iedereen weet dat het heel erg kan zijn om met de bus van het Centraal Station naar de Uithof af te reizen. Ik dus ook. Maar vanochtend is weer bewezen dat het altijd erger kan. En veel erger zelfs.

Bijzonder op tijd kwam ik aan bij het busstation. 8:25 uur. Toen was de situatie al hopeloos. Aantallen schatten van mensenmassa's is nooit makkelijk, maar `honderden' is waarschijnlijk onderschat. Het was gewoon niet normaal meer. Er kwamen wel bussen. Af en toe een 12S en af en toe een 12. En ook nog een enkele mini-13. Al met al niet echt voldoende om ook maar een duizendste van de studenten mee te nemen.

Normaal ben ik niet iemand die met veel ellebogenwerk naar voren dringt en zo ook vandaag niet. Gevolg: je komt dus nooit in de bus. Remedie: het gewoon opgeven, wat te eten gaan halen in de stationshal en het even later vol goede moed nog eens proberen.

Maar dat hielp natuurlijk niks. Weer beneden bij de bussen aangekomen was de situatie er niet beter op geworden, alleen maar slechter. Het leek even beter, want er reden minstens twee keer zoveel bussen. Jammer genoeg waren er ook ongeveer twee keer zoveel studenten.

Dan toch maar dringen en zowaar: ongeveer vijf 12S'en later zat ik erin. Zat ik erin. Jawel, ik stond niet eens! Helaas werd niemand daar echt beter van, want toen ik om 9:10 uur op De Uithof aankwam en besefte dat ik drie kwartier onderweg was geweest (dat wil zeggen, vanaf het station, want ik ging al om 8:12 uur van huis), had ik toch wel door dat er iets fundamenteel mis is met deze wereld.

Okay, zo erg is het misschien allemaal niet. Maar je wordt er toch wel droevig van. En het was nog wel zo'n mooie ochtend.

LvD

``By the way...''-fanclub

Zoals eenieder weet bestaat er al sinds jaar en dag de `By the way...'-fanclub en als redactie van de `By the way...' hebben wij de plicht U zo af en toe van het reilen en zeilen van deze club te berichten. Zo zullen wij U nu het een en ander over de activiteiten vertellen die afgelopen tijd met veel succes voor alle leden zijn georganiseerd.

Net zoals de `By the way...' had de fanclub al vanaf het prille begin van zijn bestaan grootheidswaanzin. De activiteiten liegen er dus ook niet om. Gelukkig konden in de beginperiode de activiteiten kosteloos aangeboden worden door een grote anonieme sponsor, welke tevens zorgde voor alle maaltijden in luxe ****-restaurantjes. Anders was het snoepreisje zeker voor iedereen uitgesloten gebleven. Vanzelfsprekend moest alles wel zeer luxueus opgezet worden, want ook alle ereleden zouden de reis naar Haïti meemaken. Na de reis konden wij ons voorstellen dat zij alleen de lengte van de reis te kort vonden. Die twee weken waren in een vloek en een zucht om, en niet alleen het aan het strand zitten maar ook het wilde avondleven liet de deelnemers de tijd vergeten. Al deze lof zou het bestuur doen besluiten om een volgende reis te organiseren naar weer een leuk exotisch paradijs. Over de lengte van de reis is niks bekend, maar de echt ingeschreven fanleden horen nog wel wat over deze geplande snoepreis.

EB

Het Mannetje

Ik wou maar eens praten met jullie over het weekend. Hoe was mijn weekend? Mijn weekend was ronduit geweldig. Waarom? Het was zaterdag, het was zondag, het was een echt weekend! Ik was naar mijn ouders gegaan. Ze waren erg, erg blij dat ik weer eens kwam.

Ik ben met mijn vader gaan vissen. Inderdaad. Vissen. Het was wat minder, maar toch. Ik heb echt geen enkele vis, haai of walvis gevangen. Dit in tegenstelling tot mijn vader. Mijn vader ving echt alles wat los en vast zat. Uit het kanaal zijn zeventien fietsen en acht motoren gehaald. Gelukkig kon ik na het vissen meteen weer terug naar de grote stad om op zoek te gaan naar haar. Het meisje.

Overigens valt het ontzettend tegen van jullie dat echt niemand mij een aanwijzing gegeven heeft over het prachtige, aardige, mooie Meisje. Ik had toch echt wel wat meer verwacht van nieuwe aanstormende intellectuelen. Het is jammer en helaas.

Ik hoop dat ik haar nog tijdens de introductie te pakken kan krijgen. Dan zal ik haar ongetwijfeld gaan veroveren door mijn bescheiden, galante en coole voorkomen. Als het niet lukt, dan weet ik niet meer hoe ik verder moet. Wederom een noodkreet: Help me, help me!

Het Mannetje

Een geweldig initiatief

Vier jaar nadat twee idiote figuren Trans 2 hebben beklommen is er nu een nieuwe poging. Het record is 1.58.78, gezet door Marco Kouwenhoven en Hisse Homan gaat nu een poging wagen het te verbeteren.

Uit ervaring kan ik u vertellen dat er twee trappen zijn. Een rode en een blauwe trap.

DUS ER IS NOG
EEN TRAP VRIJ!!
Wie doet er mee op trap 2? De eerste die zich meldt doet mee. Melden bij Garrelt (groep 5).

Ook zeventien

Beste Jeroen Z. Wij van de `By the way...' hebben je brief met veel ontroering gelezen. Zoals je misschien weet ben je niet de eerste die problemen heeft met het OV-studentenkaartbeleid, zo was ik ook zeventien toen ik op de Universiteit belandde. Vele mensen waren pas zeventien toen zij voor het eerst de Universiteit betraden, als je het niet geloofd kom maar eens praten in de A-Eskwadraatkamer. Nu een beetje geschiedenis.

Het begon allemaal toen de studenten veel geld kregen om van hun school naar hun huis te kunnen reizen. Niemand had echt veel te klagen, maar het rijk had bedacht dat het veel goedkoper zou zijn als ze een massacontract afsloten met de vervoersmaatschappijen net zoals dat met de militairen is gebeurd. Al met al was het slim bedacht. Ze gaven de studenten minder geld om daarna met dat geld automatisch en verplicht een goedkope kaart te kopen. Toen bleek dat de kaart duurder moest worden. Natuurlijk kregen de studenten niet méér geld om de duurdere kaart te kopen. Op één of andere manier lukt het onze minister om ons steeds minder geld te geven voor een steeds duurdere kaart waar we steeds minder mee kunnen doen.

Toch is er voor jou nog hoop, jij bent zeventien en hebt nog geen recht op een studiebeurs. Als ik het goed lees woon je nog steeds thuis. Met een beetje geluk krijg je kinderbijslag en met nog meer geluk krijg je zelfs nog meer omdat je niet enig kind bent. Nu is het interessant te weten dat het geld wat uit het potje kinderbijslag komt veel meer is dan die kleine beurs die een thuiswonende student krijgt. Dus wat geld betreft ben jij helemaal niet zo erg achtergesteld als je denkt. Toch nog een tip voor je, zorg dat je een goed regenpak hebt, want het gaat nu alleen nog maar meer regenen.

EB

Meer roddels

De intro is soms ook wel lief.
afz. Jasper

Rons moeder vindt het lelijke almanakshirt mooi (frisse kleurtjes).
afz. Ron

Een mentorkindje van Fieke ook (hij wil er wel in uitgaan).
afz. Fieke

Rons moeder vindt dat Ron het lelijke almanakshirt goed staat, te deksel!
afz. Ron

De redactie kan de fouten die Catelijne heeft gevonden wel veranderen, maar dit is niet altijd verbeteren.
afz. uit de aeskwadraat kamer

Catelijne is niet verantwoordelijk voor de fouten in `artistiek'.
afz. EB

Erik is verliefd.
afz. Maaike

Maaike hoe is het met je vriendje?
afz. Marco

Hessel is stiekem toch heel erg lief.
afz. Ylva

Fieke en Bram krijgen een P.G.-tje.
afz. Ylva

Heeft de Intro vele `By the way...''s kwijt gemaakt?
afz. Verdwaalde ``By The Way...''

A Small Margin of ERROR