By the way... 33, 28 april 1994


By The Way...

Hier is hij dan weer, de nieuwe `By the way...'. Iedereen heeft de vorige keer de kritiek op onze verkiezingsspecials kunnen lezen, maar volgens de redactie waren de verkiezingen een te hot item om zomaar aan voorbij te gaan. Bovendien werd in de eerste special een tweede beloofd, dus\dots

Toch hebben wij wel naar de kritiek geluisterd en zie hier het resultaat: een `By the way...' vol roddels, dingen over bèta's, en dingen uit het gewone dagelijkse leven.

Wij hopen dat iedereen, inclusief de vaste lezer die kritiek gaf, met veel plezier deze `By the way...' zal verslinden.

de redactie

Caravan

De meeste studenten of aanstaande studenten doen ontzettend veel moeite om een (betere) kamer te vinden. Toch zijn er ook andere locaties mogelijk om als verblijfplaats te kiezen.

Toevallig heb ik pas de caravan van een medestudent aanschouwd en ik heb geconcludeerd dat die wel erg idyllisch tussen de andere, vaak vervallen, caravans en wietplantages lag. Het moet echt een waar genot zijn 's zomers in je eigen tuintje voor je eigen caravan op de camping in het zonnetje te zitten. En als het geen zomer is, maar winter (en dus koud), dan kun je jezelf lekker knus warmhouden voor een snorrende kachel, en af en toe (als het echt moet) de koude keuken, douche of slaapkamer induiken.

Wat bovendien erg leuk is aan zo'n woonomgeving, is dat er zo veel verschillende types om je heen wonen, en niet alleen maar allerlei studenten. Lijkt het je niet leuk om voor de afwisseling eens een avond op de baby van je buurvrouw te passen of met een echte werkloze te praten over manieren om een hele dag met nutteloze dingen door te brengen?

Mijzelf leek het altijd maar niets, dat wonen op een camping, maar mijn mening is volledig herzien, en ik raad radeloze kamerzoekers aan ook eens naar een optrekje op een camping te kijken.

GH

De nieuwe roddels

Misschien de volgende keer meer...
Therese

Uitslag!

De `By the way...' brengt jullie de wereldprimeur van de uitslagen van de faculteitsraadverkiezingen:
- Lennart de Vos        92
- Marieke Huisman       73
- Edwin Veenendaal      34
- Pieter van Winsen     10

- Blanco                 6
De opkomst was 45%, dit is meer dan de vereiste 35%, dus alle vier zijn geplaatst.

Geen folder

In de vorige nummer betreurde Marco dat de `By the way...' vervalt tot propagandamateriaal. Hoewel inderdaad een redactionele beschouwing over de verkiezingen ontbreekt, vind ik het positief dat kandidaten zich hier presenteren. Misschien hebben de lezers hier wel meer aan dan aan roddels en leuke ditjes en datjes. Moge de `By the way...' een echt discussieplatform worden.
Marco

Tijd

Het vreemdste verschijnsel wat we hier op aarde kennen is tijd. Elke natuurkundige zal het met me eens zijn dat het niet mogelijk is om in de tijd terug te gaan, doch het is mogelijk om voor een andere waarnemer de tijd veel langzamer te laten gaan, of zo.

``Hoe zit dat dan?'', vraag je je misschien af. Voordat ik in een zwaar theoretisch verhaal zal vervallen zal ik één van mijn nieuwe theorieën uit de doeken doen. Eigenlijk ben ik mijn tijd ver vooruit maar ik denk dat jullie - de lezers van de `By the way...' - onderhand ver genoeg zijn om de fundamentele denkwijzen te kunnen volgen.

Zoals alle dingen die je doet gaan sommige dingen langzaam en sommige dingen snel. Zo heb je snelle en langzame auto's en fietsen. Maar de persoon die op of in het voertuig zit heeft de mogelijkheid de auto of fiets sneller of langzamer te laten voortbewegen. Maar in sommige gevallen gaat dat niet meer. Denk dan bijvoorbeeld aan het feit dat de benzine op is of dat de fietsband lek is, je zit dan in een gedwongen situatie.

Dit geheel kun je ook op het tijdsbegrip toepassen. Je kunt de tijd sneller laten gaan door enthousiast mee te doen, je te laten fascineren door de dingen die je waarneemt. Maar je kunt ook zeer bewust met je tijd omgaan, tijds-planningen maken, secondes aftellen. De tijd loopt dan veel langzamer.

Nu is er ook het geval dat de tijd niet vooruit te branden is. Een typisch voorbeeld is daarbij een saai college. Dan lijkt elke seconde wel een half uur te duren. Het is alleen jammer dat de uren die overblijven na de twee keer drie kwartier niet gewoon vrij zijn.

EB

bèta-voordeel

Deze week werd het heel duidelijk: wij bèta hebben het eigenlijk maar makkelijk. Neem nou een vak als Taalfilosofie, dat je als informaticus als keuzevak kunt volgen. De docent van TF is een extreme chaoot. Volslagen hopeloos. Het vak werd gegeven als vier uur hoorcollege en twee uur werkgroep per week. Bij de werkgroep worden teksten behandeld die je van te voren gelezen moet hebben. Bij de eerste werkgroep ging dat al volledig mis. De werkgroep was maandag, en pas de vrijdag daarvoor kreeg ik een brief in de bus met daarin o.a. welke tekst we moesten lezen. Fijn. Waar haal je die dan nog vandaan? Later bleek dat het boekje ook nog eens overal uitverkocht was.

Maar, niet getreurd en vol goede moed verder. De brief kondigde ook de komst van een `werkboek' aan. Maar dat werd steeds maar weer uitgesteld. En uitgesteld... en uitgesteld... totdat het afgelopen woensdag plots bij de post zat. Goed, dat was dan nog wel positief - een gratis dictaat - maar aangezien er maar vier dagen tussen de ontvangst van dit werkboek en het tentamen zitten, beperkt dit toch wel het praktisch nut van het werkboek (het is overigens ook nog niet helemaal af, maar dit terzijde). Er zit trouwens ook maar één week tussen het laatste college en het tentamen, maar dat schijnt normaal te zijn bij dit soort vakken, heb ik mij laten wijsmaken.

En dan zijn er ook nog de essays. Je kunt drie keer een essay schrijven en inleveren, en als je daar voldoendes voor haalt kun je delen van het tentamen overslaan. Wegens het hoge chaos gehalte (chaoticiteit? chaociteit?) van de docent ging dit natuurlijk ook niet goed, want al bij het tweede essay moesten we een vraag beantwoorden over een tekst die we helemaal niet gelezen hadden (ik geloof dat dat kwam doordat onze werkgroep een andere tekst las dan alle andere werkgroepen - waarom?). Toen moest hij ons weer allemaal een brief sturen met daarin de juiste vraag. Gelukkig bleek die achteraf weer niet duidelijk geformuleerd te zijn; ging het toch nog niet goed.

Toch waren de werkgroepen best aardig, en doorgaans veel te kort. Iets wat je niet echt kon zeggen van de colleges. De docent ging er af en toe in razend tempo doorheen, en sheets overschrijven was er nauwelijks bij. Gelukkig zitten er copieën van sommige sheets in het werkboek (en je raadt het al: niet al te goed gecopieerd). Maar het tempo van het college was wel te verklaren: de docent kwam consequent minimaal vijf minuten te laat binnen bij de colleges. minimaal, want het waren er ook wel eens dertig...

Lang leve de bèta-vakken!

LvD

Schrijf!

In november van dit jaar gaat de nieuwe A-Eskwadraat almanak verschijnen. Als je 'em dan in handen krijgt en doorbladert (want je gaat er natuurlijk een kopen!) kon je best nog wel eens berouw krijgen. Want dan is het echt te laat om nog een stukje te schrijven. Wacht daarom niet langer en schrijf nu een stukje!

Meer info verkrijgbaar bij de almacie, alwaar de stukjes ook ingeleverd kunnen worden.

Almacie '94

GENOEG&: 375