Nu er ook A3 kringlooppapier in het kopieerapparaat ligt, durven we het aan om twee-wekelijks te verschijnen. (A3 papier is namelijk het hoofdbestanddeel van de `By the way...'.) We kregen zóveel reacties op onze oproep, dat we een schuldcomplex hadden gekregen als we drie-wekelijks zouden blijven verschijnen.
Namens ons lezerspubliek willen we de medewerkers van BOZ dus hartelijk bedanken voor hun milieuvriendelijkheid.
Nee, op het moment heb ik de perfekte tijdsbesteding in de trein gevonden. Ik durf niet echt te gaan slapen, de mogelijkheid dat ik mijn station zou kunnen missen is voor mij genoeg reden wakker te blijven. Maar er is een middenweg. Te vergelijken met yoga in de trein. Is het je wel eens opgevallen dat de trein een soort ritme heeft. Dit ritme, veroorzaakt door het denderen van de trein over de rails, is voor mij het begin van een goede ontspanning. Naast dit ritme zijn er in de moderne treinen ook kunstwerken aanwezig. Je weet wel, van die voor iedereen te begrijpen plaatjes, netjes weggewerkt achter het behang zodat geen vandaal het eraf kan krijgen. Nu, deze kunstwerken zijn het tweede basispunt om je concentratie op te richten. De rest gaat vanzelf, neem een punt van het schilderij en fixeer dit. Probeer je ogen zolang als mogelijk open te houden en knipper zo min mogelijk. Luister naar het ritme van de wagon. Sluit je af van het vrijende paartje voor je. Neem alle tijd. Langzaam kun je nu probleem-oplossend te werk gaan.
Wat ik hiermee bedoel is volledig duidelijk op het moment dat je in die trein zit. Langzaam begint het schilderij te vervagen en ontstaat er een soort droombeeld. Alles wat je wil of wat je bezig houdt. Concentreer je dat op dat droombeeld. Op dat moment kun je namelijk het beeld veranderen. Laten lopen, spreken. Iemand wist me zelfs te vertellen dat dat droombeeld zelfs te voelen is, maar dit kun je met een korreltje zout nemen. Het leuke aan dit spel is dat je het idee hebt dat je zinnig bezig bent, dus ben je van je vervelingsprobleem af. Het volgende probleem is nu het wereldprobleem dat je zelf hebt opgeroepen op te lossen.
Het programma begon met eten en eindigde hier ook mee (want wees eerlijk, schoonmaken kan je niet als serieus programmapunt zien). Van vrijdag op zaterdag was er een dropping, waaraan eerst een blinde rondrit door de omgeving vooraf ging. Non-sight-seeing dus. De soep na afloop was ook een enorm succes.
Na een nachtje slapen, lopen (Lunteren C.S.) of bier drinken begon de zondag met ontbijt op bed, voor sommigen onder ons nog steeds met bier. Vervolgens nam de Eerste Eerstejaarscommissie het heft in handen voor het eerste eerstejaarscommissiemiddagspel. Dit was een groot succes en de commissie had erg veel last van allerlei pogingen tot intimidatie door mensen die graag de door Eloine gebakken taart wilden hebben. Tijd voor rust was er niet, want direkt volgde het schemerspel door de Intro. Nadat de deelnemers ver gelopen hadden om de plaats des onheils te bereiken, nam deze versie van Ren je Rot z'n aanvang. De kookploeg ving een groep van tachtig stukzittende mensen op met een voortreffelijke maaltijd en hierna was er rust. Maar niet lang, want in de vrieskou doken de zeven leden van de Eerste Eerstejaarscommissie het bos in voor het nachtspel, een vossenjacht met schatgraverstintje, en zij verwachtten van de anderen dat die dit ook deden. Aldus geschiedde. Een enorme geluidspijl kondigde het einde van deze dag aan en velen doken hun bed in. Velen ook niet; zij hielden zich met andere dingen bezig (bier drinken).
De laatste dag waren er workshops. De workshop toneelimprovisatie werd al improviserende van het toneel gehaald en bij het wandelen waren vooral de koekjes een groot succes. Want ver was het. Het weekend werd besloten met een wandelingetje naar Lunteren C.S. en voor sommigen met een etentje bij de Griek 's avonds.
Voor allen die dit gemist hebben is er maar één redding mogelijk: volgend jaar mentor worden.
Met lood in de schoenen, en een brok in de keel
Naar theater, Wed en Lunteren getogen
Wat van haar gevraagd werd scheen nooit te veel
Maar drukte zwaar op het uithoudingsvermogen
Ze had zich geworpen op een edele taak
Zelf studeren is er goeddeels bij ingeschoten
`Eens, maar nooit weer', zo dacht zij zo vaak
`Zo gaat de hele studie naar de kloten'
Ziehier de introkern, moe maar voldaan
Die er volgend jaar als kookploeg tegenaan zal gaan
Mensen die mee willen naar Ajax kunnen zich vanaf heden melden.