De huidige redactie gaat ondertussen hevig genieten van alle steekpenningen die allerlei mensen de redactie hebben toegeschoven om niet als gespuis te boek te staan. Natuurlijk zijn er altijd weer lieden die het zonder grove sommen geld ook wel denken te redden. Jammer... Ergens in deze `By the way...' kunt u meer over hen lezen.
Wederom werd er gezwommen in zwembad `De Krommerijn'. De start was redelijk massaal, maar al gauw ontstonden er duidelijke verschillen. Verassenderwijs was Ruud Zaalberg, de winnaar van vorig jaar, niet het eerste uit het bad.
Maar aangezien de fietser die als eerste was begonnen grondig verkeerd was gefietst, behaalde Ruud al snel de eerste plaats, die hij ook niet meer afstond. Een aantal fietsers raakte de weg enigszins kwijt, maar na het eindje lopen in de alles verzengende hitte was er bijna niemand die nog iets kon zeggen hierover.
Ruud won met ruime voorsprong op de nummer twee, Eric Boomsma. Michiel van Bokhoven behaalde in zijn eerste achtste triathlon meteen de derde plaats. Marco Kouwenhoven bleef Wouter Hulsbergen net voor en werd dus het snelste actieve lid. Frank, Femke en Lennart waren het snelste trio... en Carlijn finishte net voor Liesje als snelste meisje en tevens als éénnalaatste. Helaas moesten Wessel en Geert tijdens de race opgeven. De dokter zei dat het wel ging...
Ik dacht dat ik de enige was die zo'n afgrijselijke metamorfose had meegemaakt. Een woeste, primitieve bosgorilla die van de één op de andere dag veranderde in een mak en beschaafd lammetje. Een hele slag, vooral als je al jaren lang heimelijk een oogje had op de desbetreffende figuur. Tevergeefs, dacht ik, vooral nu. Maar door u, geweldige By, besef ik dat hij ook op mij valt. Dat moet gewoon wel.
Maar nu ik deze brief aan het schrijven ben, begin ik weer te twijfelen. Wat als...? Hmmm, logica is nooit mijn sterkste kant geweest. Nu ja, vrouwenlogica, maar dat telt niet. Eigenlijk heeft uw stukje helemaal geen redding gebracht, maar onzekerheid.
Ik denk dat ik mijn flatgebouw maar weer ga opzoeken. Of beter, eentje in de buurt van het bejaardentehuis. Ik kan natuurlijk ook mijn moeder meenemen. Voor de zekerheid.
Er heerst een geweldige groepssfeer. Lennart is weg van Marleen en andersom. Volkert ligt regelmatig met haar te slapen. Alledrie zijn ze niet vies van een heftige orgie waarnaast dan ook nog eens stevig alcoholisme wordt bedreven. Volkert slaat bijvoorbeeld met gemak een krat bier en een fles whiskey per dag achterover. Marleen heeft hier wat meer moeite mee: zij lijdt intussen aan Korsakov. Volgens Volkert is dit allemaal een kwestie van trainen en anticiperen. Lennart is wat afwezig.
Wanneer we wat dieper doorgaan op de orgie, komen er allerlei perversiteiten aan het licht. Marleen kan het niet zonder emmers, maar de andere twee vinden een tuinslang nuttiger. Ze zijn het er echter allemaal over eens dat niets zo lekker is als een goudvis. Marleen: ``Die kan dan alles schoonlikken.'' Ook een zekere Irma schijnt zeer populair te zijn, vooral bij Lennart: ``Hoe groter de groep, hoe beter.'' Voor Marleen is niet de grootte van de groep van belang, maar de `interessantheidsfactor' (die van Lennart en Volkert zijn respectievelijk 3 en 3.5 cm).
Om de sleur een beetje te doorbreken gaan ze af en toe over tot een rollenspel. Volkert doet Donald Duck na, Marleen kruipt in de huid van Woody Woodpecker - maar volgens omstanders is ze net een smurf - en Lennart ranselt ze graag af in zijn rol van God-Keizer, waarbij Volkert amechtig hijgt: ``God, God, God, ander onderwerp!'' Alhoewel ze het een tijdje geleden sterker vonden, noemen ze andere groepen nog steeds `groentjes'. ``De gemiddelde A-Eskwadrater is net als de plantjes.''
Als laatste vraag: ``Wat willen jullie bereiken met jullie bestuur?'' ``Ach, A-Eskwadraat is een grote groep. Het biedt mogelijkheden!''
Als laatste nieuws heeft de redactie vernomen dat de nieuwelingen als eerste besluit een wekelijkse bestuursorgie willen invoeren.