Ondanks, of juist dankzij, deze onervarenheid heeft de redactie niet geschroomd uit vroegere pogingen lering te trekken. Zo heeft zij tijdig ingezien dat het beter is weinig pagina's te vullen met geweldige artikels, dan veel pagina's met rotzooi. Hierbij dient te worden opgemerkt, dat dit geen steek naar deze vroegere blaadjes is, maar louter een verklaring voor de huidige dikte van het blad dat nu voor u ligt.
Wat kunt u zoal vinden in de `By the way...'? Het hoofdbestanddeel van het blad wordt gevormd door de actuele activiteitenagend en door verslagen over A-Eskwadraatactiviteiten. Daarnaast is er een vaste columnist, die, zoals dat betaamt, een kritische blik op de maatschappij werpt. Verder is er uiteraard ruimte voor `eigen' stukjes, dus mocht u zich geroepen voelen... we vinden er wel een plaatsje voor.
De redactie is namelijk zeer creatief. Kijk bijvoorbeeld hoe zij het ruimteprobleem (dat bestaat uit de grootte van een Aviertje) oplost, door de grootte van het artikel daaraan aan te passen. De redactie wil zich hiervoor niet op de borst slaan, maar wil u slechts geruststellen dat er altijd wel een gaatje te vinden is voor andere kopij.
Dan rest de redactie niets, dan u veel leesplezier toe te wensen!
Na een lange busreis is het leuk weer in beweging te komen en de stad te verkennen. Bij het bier kopen meteen getest hoeveel 1DM waard is, het viel een beetje tegen. De volgende dagen hebben we o.a. het Department of Environment Protection, de Charles University, de Tsjechische TV en een geofysisch instituut bezocht.
De volgende halte was Boedapest. Een mooier hotel, beter eten. Meteen na aankomst ben ik met een paar anderen richting stad gegaan. Onderweg kwamen we nog een oud vrouwtje tegen dat les had gegeven aan de landbouwhogeschool in Wageningen en het erg leuk vond om ons rond te leiden door de burcht. Dat gebeurde de volgende dag. Ze wist erg veel, vertelde veel en hoe langer het duurde, des te harder ze liep. Daarna ontmoetten we nog Hongaarse studenten in een studentencafé. Ondanks de cultuurkloof was het toch erg gezellig. Een paar van de studenten kwamen we nog tegen op een gigantisch studentenfeest. Verder nog o.a. naar Rubik's Cube, de Eötvös University en universiteiten in Szeged en Debrecen geweest.
Op de terugweg naar Nederland nog een nacht overnacht in München in een luxe hotel. Daar hebben we 's ochtends Siemens en 's middags het Max Planck Institut für Plasmaphysik bezocht. Ook werd op op een grasveldje bij het hotel Koninginnedag gevierd met Oranjebitter, kaas, oranje balonnen, zaklopen, koekhappen en het Wilhelmus.
Eenmaal terug in Nederland sloeg de post-transportale-depressie toe. Gelukkig is er 19 juni een reünie.
Wegens ontoerekeningsvatbaarheid van de auteur, Chris B., is het artikel hier maar afgebroken. Om de betrokkenen niet al te zeer in verlegenheid te brengen, zijn hun namen sterk ingekort.
De redactie wenst de auteur sterkte.