By the way... 45, 3 november 1994


Weer kringloop


By the way...

Bijzonder op tijd is hier `By the way...' nummer 45. Dankzij een wonderbaarlijk inzicht van het copieerapparaatbeheer lag er afgelopen week zomaar weer eerlijk en onvervalst EcoStar A3 kringlooppapier. Zegt het voort! Eindelijk kon ook het logootje in de rechterbovenhoek geplaatst worden en kan de `By the way...' haar voorbeeldfunctie (?) weer innemen.

Verder in deze `By the way...' allerlei spannende dingen die de mensen bezighouden. Althans, dat had gemoeten, maar dat is nog niet gebeurd. Daarom moet iedereen voor de volgende `By the way...' gaan schrijven. Eerstejaars, hoe verliepen die eerste maanden? Hebben de beta-studenten ook massaal voor de weekkaart gekozen, of lijkt het er op dat de trend gebroken gaat worden? Hopend hier ook wat stukjes over te krijgen blijven wij gewoon schrijven.

De redactie

Netwerk

In de practicumzalen van Trans~1 vonden ze het in ver vervlogen tijden handig om de computers aan elkaar te koppelen. Men wilde een netwerk. Nee, men wilde zo graag een netwerk, dat het zelfs beter leek om er maar gelijk twee te nemen. Maar een netwerk op zich is natuurlijk een beetje flauw. Het moet wel wat lijken. Daarom werden er een flink aantal virtuele drives geïnstalleerd. Het hele alfabet heb je tot je beschikking en je kunt nu tenminste lekker zoeken.

Bovendien moest duidelijk zijn dat het `systeembeheer' zijn taak serieus nam en vaak aan het systeem werkte. De oplossing die ze daarvoor gevonden hebben is dat ze alle files om de zoveel tijd maar weer eens (gedeeltelijk) verplaatsen, of gewoon helemaal verwijderen. Ook vervult het `systeembeheer' een goede functie als virus-detector. Als er iets engs in de computers tot leven is gekomen zorgt men er absoluut voor dat iedereen het weet. Natuurlijk wordt er verder niets aan gedaan, want stel je voor dat je zelf geïnfecteerd raakt...

Maar deze geweldig stabiele omgeving zorgt er natuurlijk ook voor dat het goed functioneren van programma's die je wilt gebruiken een vorm van russische roulette geworden is. Worden de printerdrivers deze keer wel gevonden? Is er deze keer wel ruimte in het environment? Zal ik deze keer Y of N antwoorden op `Boot from fileserver?' Zal hij deze keer wel of niet vastlopen als ik inlog op Banyan? Staan de Banyan-files vandaag überhaupt wel op harddisk? Is er wel een harddisk?

Gelukkig maar dat we geen spelletjes mogen doen. Deze staan daarom in het geheel niet op Novell. Iedereen kent tenslotte het bekende programma `Doom' voor het weergeven van meetresultaten. Dat soort mooie en handige programma's staan natuurlijk wel op Novell.

Netwerk: het werkt maar net.

LvD

Weekend kaart

Tja, je ziet het goed de kop is niet de o zo populaire weekkaart maar de weekendkaart heeft het tot kop van dit stukje kunnen schoppen. De reden zal duidelijk zijn. Om minister Ritzen van een financiële strop te behoeden. De weekend kaart heeft gewoon nog even een zetje in de goede richting nodig.

Ten eerste moet je me toe geven dat de kleur van de weekend kaart gewoon veel beter is dan die van week. Hoewel de vormgeving op een zelfde manier is gedaan blijken de kleuren toch beter uit te komen op zo'n prachtige weekend kaart. Ook de keuze om het te laten verlopen van roze die een ieder zal associëren met een lekker snoepje tot het oranje van de ondergaande zon, had je moeten laten verlijden tot de keuze van de weekend kaart.

Ten tweede is het nut van de weekend kaart veel groter dan menigeen zal denken. Natuurlijk zijn vijf dagen meer dan twee, maar in die vijf dagen heb je veel minder tijd om te reizen en die twee kun je echt optimaal benutten. Daarbij is het de bedoeling dat er door de week gestudeerd wordt en niet dat je in de trein of bus gaat zitten. dit kun je in het vrije weekend doen.

Het zou me niks verwonderen als minister Ritzen dadelijk bekend maakt dat iedereen met een weekkaart een hogere temponorm moet halen dan iemand met een weekend kaart want iemand met een weekend kaart werkt hart door de week en iemand met een weekkaart niet die zitten alleen maar in de trein.

Samenvattend nog even de argumenten om je weekkaart te wisselen voor een weekendkaart.

Het zou kunnen dat deze tekst is gesponsord met een heel hoog bedrag door een niet nader genoemde belangrijke minister. Niets uit deze tekst hoeft waar te zijn. De redactie neemt verantwoording voor de tekst
JR

Kritiek

Ik zou niet weten of het een redactielid geoorloofd is kritiek te leveren op eerder geplaatste stukjes maar over dat laatste wil ik toch even wat zeggen en hoop hierbij dat dit het laatste reactie-op-reactie-op-reactie-stukje is. Wanneer in een dagelijks uitkomend schrijfsel namelijk een reactie komt te staan op een een paar dagen eerder verschenen artikel, heeft het tenminste nog een betekenis, daar de inhoud van het artikel nog vers in het geheugen ligt.

Bovendien is de kans groter dat de reactie gelezen wordt door mensen die ook het tot de reactie aanleiding gevende artikel gelezen hebben. Geabonneerd zijn heet deze grotere kans. Aangezien de `By the way...' deze twee mogelijkheden niet biedt lijkt me de conclusie logisch: de ``ja, maar... want... en dus''-stukjes zijn alleen leuk voor mensen die de discussie volgen of er direct bij betrokken zijn. In het geval van de Pink Floyd affaire zijn dit er slechts twee.

Ook nu weer zie je hoe makkelijk het is voort te borduren op iets dat al geschreven is. Doe eens origineel en gedurfd. Zet iets op papier wat jou bezighoudt en je aandacht heeft of heeft gekregen. Vertel dat je het zo mooi vond dat je, na jaren van afwezigheid, een ontzettende boom op het graf van je overigens nooit gekende opa vindt, omgeven door klimop en ander kruipspul. Ooit een mooier voorbeeld gezien van de natuurkringloop?

CG

Blije dingen?

Op de A-Eskwadraatkamer huist nog altijd het CePo-blije-dingen-schrift. Nu vraag je je in deze wereld wel eens af of er nog blije dingen gebeuren. Vooral als je kranten leest, TV kijkt of naar de radio luistert, is een totale depressie vaak dichtbij. Er gebeuren geen blije dingen op deze wereld. Bovendien krijg je ook een depressie-vergrotende instelling. Alles wat een `blij ding' lijkt heeft wel een depressief-aspect in zich. Neem nou een mooie zomerse dag. Dan denk je toch gelijk aan smog, milieuvervuiling, huidkanker, bacteriën in ijsjes, files naar Zandvoort, ongelukken, ruzies met toeristen, enzovoort. Moet ik nog voorbeelden geven van een mooie winterse dag?

Maar zijn er dan echt geen blije dingen meer? Als je bijvoorbeeld zomaar op een vrijdagmiddag een beetje verliefd wordt op iemand die totaal niet jouw type is, dan zou je denken dat er toch nog blije dingen zijn. Maar dat gebeurt niet elke dag, dus misschien is zoiets juist de uitzondering die de regel bevestigt. Misschien geldt wel iets als: de hele wereld is depressief; al het ontdekte optimisme is te wijten aan meetfouten. Leid dit tot een paradox? Stel een onderzoeker meet iets ontzettend depressiefs (het is waarschijnlijk een jurist of sociaal wetenschapper). De meetresultaten komen overeen met de verwachting. Een optimistisch resultaat! Maar dat kan niet, dus het was een meetfout. Maar dan is een goede uitkomst dus niet mogelijk! En dat lijkt te kloppen (wie krijgt nou de goede resultaten uit z'n practicum?).

Maar even terug naar het CePo-blije-dingen-schrift. Daar staan zulke `blije' dingen in als van Trans 2 afspringen en analyses waarom dat wel of niet zou moeten gebeuren. Verder heeft eigenlijk iedereen die er iets in schrijft wel iets te klagen. Of over dingen die gebeurd zijn, of over andere stukjes in het schrift. Zelfs de bloemen zijn depressief (want kleurloos).

Er is maar één conclusie mogelijk: blije dingen bestaan niet.

LvD

Helko's fiets terug!

Heb je zaterdag je fiets aan de gracht gezet, wil je hem weer ophalen, zie je een verwrongen slot op de grond liggen. Nou ja dat gebeurt iedereen wel eens. Maar als je dan een paar dagen later op het BBL komt, sta je wel vreemd te kijken als je je fiets weer ziet. Gelukkig stond de (tijdelijke) eigenaar er ook bij, en moest die erg hard lachen. Nee, dat verwacht je niet nee.
A Small Margin of ERROR