By the way... 20, 14 oktober 1993


By the way...

Voordat U met frisse moed verder leest, willen we een kleine kanttekening maken. Het niveau van dit blad is namelijk drastisch aan het stijgen. De mindere elementen zijn verwijderd (nee, er is geen nieuwe redactie). De stukjes die we ontvangen zijn een stuk moeilijker te begrijpen en vergen meer voorstellingsvermogen van de lezer dan we voorheen gewend waren.

Zo ontvingen we na onze oproep van vorige `By the way...' een stukje waar alle mogelijke suggesties om stukjes over te schrijven in één artikel verwerkt zijn. Bedankt. Nou mogen we weer wat verzinnen.

De redactie

Waarschuwing

Bij deze zou schrijver dezes een waarschuwing willen doen toekomen naar aanleiding van het nu volgende voorval, hetwelk plaatsvond op donderdag 30 september 1993 in Trans I. Op voorgenoemde dag in voorgenoemd architectonisch wangedrocht besloten schrijver dezes en zijn mede-ex-medementor na circa anderhalf uur noeste arbeid, inhoudende het oplossen van vraagstukken aangaande de kinetische gastheorie, een interruptie in te lassen. Voorgenoemde mensen togen richting kantine, in de buurt van welke de automaten met alllerhande drink- en etenswaren werden gepasseerd. Schrijver dezes liet tijdens voorgenoemd gebeuren zijn rechteroog vallen op een smakelijk uitziende koek, welke zich in één der voorgenoemde automaten bevond. Schrijver dezes besloot daarop voorgenoemde lekkernij uit de in de vorige volzin bedoelde automaten te trekken middels het in de gleuf werpen van een aantal muntstukken met een totale waarde overeenkomend de vraagprijs van de reeds tweemaal gememoreerde smakelijk uitziende koek. Daar schrijver dezes een bourgondische leefstijl gewoon is, besloot hij het verorberen van de nu reeds driemaal gememoreerde smakelijk uitziende koek vergezeld te laten gaan van het nuttigen van een plastic bekertje chocolademelkachtige substantie. Schrijver dezes toog derhalve naar de onder andere voor voorgenoemde drank bestemde automaat en legde de zoëven bemachtigde koek even terzijde teneinde het halen van de chocomel enigszins te vereenvoudigen. Terwijl voorgenoemd mengsel in voorgenoemd bekertje stroomde, dwaalden schrijver dezes' gedachten reeds af naar de gelukzalige momenten welke zouden gaan plaatsvinden ten tijde van het smikkelen en smullen van de smakelijk uitziende en dito riekende koek. Toen schrijver dezes echter weer met beide benen op de grond stond, was zijn koek plotsklaps spoorloos verdwenen, als ware het zijn kennis omtrent kringintegralen.

Uit zeer betrouwbare bron werd vernomen dat de koek werd ontvreemd door een tweedejaars student natuurkunde aan de U.U. te U., genaamd Joep. De verdachte bekende onmiddellijk met volle mond. De in de eerste volzin van deze pennevrucht reeds aangehaalde waarschuwing luidt dan ook als volgt: studenten die gebruik willen maken van de in Trans I aanwezige snoep- en drankautomaten, wees bevreesd voor verschijning van Joep! Hij is te herkennen aan zijn tas met boeken, dictaten e.d., zijn OV-kaart en zijn hongerige blik.

Ron van der Goor

De computer

Iemand heeft ooit een of ander fenomeen uitgevonden, en dat computer genoemd. Het is een vreselijk iets, vooral omdat iedereen hem nuttig vindt en hem nodig heeft, vooral als iets over een half uur uitgedraaid moet zijn door drie verschillende commissies. Gelukkig gaat tijdens de intro de introkern voor, maar toch, als je met iemand hebt afgesproken dat je iets om 9.00 brengt en het rond 10.30 pas uit de computer rolt (dan...? red.). Ik denk dat sommigen zich niet kunnen voorstellen dat je niet van een computer houdt, maar gelukkig voor mij weet ik dat er vele met mij zijn.

By the way: het helpt om je frustraties op te schrijven en als je toch bezig bent kun je ze net zo goed aan de redactie van de `By the way...' geven. Groetjes

Therese.

Femke weet geen raad}

U leest het goed ja. Het spijt ons bijzonder, maar Femke weet geen raad meer. We voelden de spanning om Femke afgelopen weken stijgen. In de introductieweek ging het nog wel; de problemen die haar voorgeschoteld werden waren toen nog van oplosbare aard. Toen de colleges weer volop aan de gang waren, werden de problemen van de studenten kennelijk groter en groter. Bij de laatste probleemstelling die wij ontvingen, verwachtten wij eigenlijk al, dat ze dit niet meer aan kon.

Voorzichtig gingen we naar haar toe. We vroegen belangstellend hoe het met haar ging en dat soort dingen, om haar een beetje op haar gemak te stellen. Maar dat deden we dus verkeerd, want het resultaat is dat we dit nu zitten te schrijven. Over het probleem zelf hadden we het toen overigens nog niet eens gehad.

We vermoeden dat als ze dit probleem gelezen had, de haren haar te bergen gerezen waren. Nu bent U zolangzamerhand waarschijnlijk wel nieuwsgierig geworden. Welnu, leest en siddert:

HELP!

Twee lieve eerstejaars natuurkunde studentes zoeken hulp om te voorkomen dat er nog meer jongens kwaad weglopen als ze met ons te maken hebben.

br. o. nr.

Aangezien wij zelf ook niet weten wat we hiermee aan moeten, zouden we het erg op prijs stellen als er iemand is die dit wel weet, en het in de volgende `By the way...' wil oplossen. We verwachten niet veel, slechts dat de schrijver ervaring heeft met psychische problemen, vaak in de bus zit en een beetje Chinees spreekt (we moeten wel eisen stellen natuurlijk).

Femke, bedankt, Femke, bedankt, Femke, Femke, Femke, bedankt!

De redactie

Palimpsest

Er was eens een groep konijnen die in de winter binnen het dynamishe systeem van een fietsband in Nepal een communistische staat in stand proberen te houden. Maar dingen stonden te gebeuren, en het hoofd recycling zag het het eerst. Naïef dacht men aan een UFO, maar het was grootser, ongrijpbaar en allesomvattend. En het bepaalde hun toekomst.

De wetenschappers der staat kwamen al snel met formules, zoals c=A-Es^2. Maar de konijnen stelden vragen, en de wetenschappers pasten de formules aan aan de algemene relativiteitstheorie en spraken van `onduidelijke mathematische aspecten'(OMA's) Maar nog steeds stelden de konijnen vragen, en de wetenschappers kwamen met meer formules, en zij verzamelden al deze formules in Het Boek, en geloofden erin. En nog steeds stelden de konijnen vragen, maar nu waren de wetenschappers verheugd, en verwezen naar Het Boek.

Maar er waren er die de `kip en ei' situatie bij de uitleg der formules in Het Boek doorzagen. Zij wisten dat er meer aan de hand was dan simpele formules konden verklaren. En zij maakten een eigen boek. En Het Andere Boek bevatte geen formules, maar Wijsheden, bijeengebracht op dubbelzijdig bedrukte pagina's, in drie Heilige Kolommen. Wijsheden over De Dingen die gekomen waren. En na enkele maanden ontstond toch waarvan men gezegd had dat het niet mogelijk zou zijn, en wat men dacht dat veranderd was bleek toch te zijn wat het altijd al was. En de konijnen verlieten hun communistische fietsband, en trokken weg. Weg van Nepal, weg van de kou. Want zij wisten van De Dingen, en De Dingen waren goed voor hen. En de wereld zou het horen, in geschriften, in drie Heilige Kolommen.

Louis

Oproep

Er zijn vele mensen die vragen om een frequentieverhoging van de `By the way...' Dit horende, ontstond er enige commotie in de redactie, welke nu aan het overwegen is de frequentie te verhogen. Voordat wij overgaan op die hogere frequentie, welke eens in de twee weken zal worden, willen wij eerst even vragen hoe veel mensen er eigenlijk zijn die meer willen lezen. Daarom vragen wij in een goed gemotiveerde brief je keuze tot frequentie verhoging c.q. verlaging kenbaar te maken.
De redactie

IN LICHT EDICHT
Ard Posthuma.
Waren ie op weg in valt hermond,
maar der stroomt lava ut de grond.
En 't laandschop lek u zo vulkaans
en alleman in prat Italiaans.
Dan muj toch even informeren
of je niet um zult keren.
Jop

Reactie der Redactie

Allereerst wil ik even kwijt dat wij van de redactie enorm blij zijn met de enorme bergen copy die de afgelopen weken onze bureaus overspoelden. Eén ding stemde mij wel droef. Temidden van al deze prachtige artikelen vonden wij een door Jop OVERGESCHREVEN gedichtje. Niet eens een analyse, nee slechts een gecopieerd gedicht. Waar is de creativiteit der studenten??
GENOEG&: Boek 1