By the way... 11, 22 april 1993


Actieve Leden Weekend

Shit, dit jaar alweer niet actief geworden zeker. Dan mis je nu dit weekend en moet je hopen dat het volgend jaar net zo leuk wordt.

``Wat heb jij dan afgelopen jaar gedaan, Caroline,'' vroeg Jan. ``Jacqueline in de gaten houden, natuurlijk, jij niet dan?'' ``Ach, jij bent toch ook vervelend. Houdt jij je eerst eens met jezelf bezig.''

Intussen in de kamer ernaast. ``Wat krijgen we vanavond te eten?'' ``Ik heb gehoord dat ze de erwtensoep hebben gejat.'' ``Dat wordt dus naar de bakker, de dokter en dan naar Zandvoort aan Zee.'' Je hoort ze denken dat Saskia er dan wel moet zijn, maar ja dat moeten we maar afwachten.

Dat wordt dus naar Zandvoort aan Zee, vijftig piek dokken en 30 april om 18.00 uur naar het Centraal Station in Utrecht komen.

Acticom.

De wonderlijke mens

De menselijke soort is één van de meest wonderlijke, zoniet de wonderlijkste soort op deze aardbol. Want zit het onderlinge verschil binnen één dierenras in een vlekje meer of minder, of een iets langere of kortere staart, de mens pakt het direct groots aan. De één heeft z'n haar rechtomhoog en draagt ringen waar mogelijk (en dat is tegenwoordig overal), de ander heeft z'n haar recht naar beneden en draagt alleen ringen om z'n vinger. Daartussenin is natuurlijk ook nog vanalles mogelijk.

En er is ook niet één soort die zo snel z'n uiterlijk kan wijzigen als de mens. Ik zal een voorbeeld aandragen om dit wat te verduidelijken.

Stel je een jongen voor met z'n haar plat omlaag. De naam bloempot zou wel van toepassing zijn. Z'n omgeving kent hem niet anders dan met dit haar en er zijn ook geen aanwijzingen dat dit zal gaan wijzigen. Dan plots op een bepaalde morgen verschijnt deze persoon bij z'n omgeving met een scheiding in z'n haar. Verbazing alom, maar men vindt het wel leuk. Dit is echter nog maar het begin, want twee dagen later heeft deze persoon z'n haar zelfs achterover gekamd en er zit ook duidelijk gel in. Z'n omgeving reageert deze keer verbijsterd, met lachsalvo's en diverse andere kreten.

Op dat moment, lieve mensen, vraag ik mij af: wat zit hier achter? Waarom gooit deze jongen in enkele dagen tijd z'n opgebouwde image volledig overboord. Is dit ter opluistering ende vermaek van zijn omgeving? Waarschijnlijk niet.

Veel groter is de kans dat er andere, persoonlijkere motieven achter zitten. Is er een meisje (of jongen, dat kan ook natuurlijk) in het spel? Is deze jongen verliefd, en denkt hij met een imageverandering (en naar hij hoopt en denkt verbetering) meer kans te maken? Of kijkt deze jongen op tegen een bepaald persoon en probeert hij deze in alles (en dus ook haarstijl) te imiteren. M.a.w. heeft hij last van een minderwaardigheidscomplex? Of zit hij al bij iemand onder de plak? Is hij gedwongen z'n haarstijl te veranderen?

Op al deze vragen heb ik geen antwoord. Maar één ding moge duidelijk zijn: bevindt er zich in Uw omgeving een dergelijk persoon, behandel hem of haar dan met tact: hij of zij heeft het psychisch waarschijnlijk niet makkelijk.

Tot slot: het is mogelijk dat lezers gelijkenis met bepaalde personen menen te ontdekken. Dat is dan niet helemaal toevallig.

Uw psycholoog `by night', Mario.

De Japanreis

Ons grote avontuur naar het land van de rijzende zon begon in de ``TAXFREE-shops'' van luchthaven Schiphol. Na de aanschaf van de nodige sfeerverhogende dranken begaven wij ons naar de Boeing 747-400 die ons naar Tokyo overzetten zou. Tijdens deze vliegreis werd al de nodige ervaring opgedaan met het `eten met stokjes'. Hoewel onze bioritme-klok goed en wel middernacht had geslagen, lag bij aankomst op Narita-airport een nieuwe veelbelovende dag voor ons.

Volgens welingelichte bronnen waait het in Tokyo slechts twee dagen per jaar. Onze eerste ervaring in bovengronds Tokyo bleek een heuse windvlaag te zijn. Het schetste onze verbazing dan ook dat onze aankomst in Tokyo zo veel turbulentie te weeg bracht. Ons jetlag openbaarde zich tijdens het bezoek aan de Nederlandse ambassade: practisch iedereen sliep. De lezing werd daarom maar afgebroken, zodat kon worden overgegaan tot het opentrekken van de blikjes Heineken. De volgende dagen konden de excursies toch in volle hevigheid beginnen. Gelijk de eerste dag werden de natuurkundigen geconfronteerd met een goed Japans gebruik: schoenen uit, sloffen aan, schoenen uit, sloffen aan, ...

Bij andere bedrijven werden we getrakteerd op de typische Japanse lunchbox en koffie on the rocks. De lezingen waren zeer gevarieerd opgezet: van onverstaanbaar Engels (?) tot zuiver Amerikaans. In het weekend werden we vrijgelaten. Dit werd dus gebruikt om oververzadigd te raken van Japanse cultuur in de vorm van tempels, of om rood aan te lopen op de flanken van de Mount Fuji.

Maandag ontmoetten we de Japanse studenten, nadat we werden rondgeleid in de plaatselijke universiteit. Hoewel de natuurkundestudenten uitbundig werden onthaald met een borrel, kwam er bij de wiskundestudenten maar ééntje opdagen (maar ja, verschil moet er wezen). Ook de laatste dagen in Japan werden intensief beleefd hetgeen zich bijvoorbeeld uitte in de weinige uren slaap.

Op paaszaterdag zette de helft (de andere helft aan hun lot overlatend) de reis terug naar het kleine Nederland in.

Martijn, Christiaan & Saxia

Lille

Bepakt en befrancd stapten Norbert van Woerkom, Michiel Hochstenbach, Frank van der Loo, Léon van Tol en Lennart de Vos op donderdag 1 april in de trein naar Lille om aldaar "Le tournoi Etudiants Européens 93" te spelen. Tegen elven kwamen we aan in de organisatiekamer waar zo'n organisatiejurk begon te blaten over inschrijfgeld totdat iemand met de gouden zin "Etrangers ne paient pas" kwam. We speelden even een snelschaaktoernooitje op Léon zijn kamer en gingen maar vroeg naar bed.

De volgende ochtend moesten we veel te vroeg op om naar de ontbijtzaal te gaan om te ontbijten (jawel!). Evenals de slaapplaats was dit gratis, de metro naar de speelzaal moesten we wel betalen. Een kwartier voor het begin van het toernooi kwamen we aan in de werkelijk grootmeesterlijke speelzaal in het Chambre de Commerce. We speelden volgens een officieel FIDE-indelingssysteem, zodat Short en Kasparov liever niet meededen. Wel was er een Spanjaard met een Elo (speelsterkte) van 2440 die eens tegen Karpov gespeeld had (2700). Ter vergelijking, Léon heeft 1980 Elo-punten. Bovendien was er een heuse FIDE-arbiter uit Duitsland. Na een voor Franse begrippen kleine vertraging van een uur konden we uiteindelijk beginnen. Bovendien was er voor iedereen een vlaggetje en een zeer officieel naamkaartje (Lennart DE VOS Université d'UTRECHT PAYS-BAS ELO: 1920). Na twee rondes kregen we lunchbonnen voor het Universiteitsrestaurant. Op deze eerste dag werden er zes rondes gespeeld, waarna we met totaal 16 1/2 uit 30 redelijk tevreden het Franse bier testten. We waren de enige deelnemers uit Nederland, verder waren er drie erg goeie Spanjaarden, erg veel Fransen (gek hè), (te) veel Duitsers, een aantal sympathieke Britten, een maffe Zwitser en een zooitje Belgen. Overdag werd er nog een levend schaakspel gespeeld en gaven de nummers één en twee (San Secundo (Sp) en Thesing(D)) een simultaan. Léon, Norbert en Lennart hadden 4 punten, Michiel 3 1/2 en Frank had er eentje gewonnen. Terug op het Universiteitscomplex hebben Norbert, Michiel en Lennart een simultaan tegen elkaar gespeeld. (Snapt U dit?)

Wederom was het veel te vroeg op zaterdagochtend en de laatste drie rondes verliepen met wisselend succes. Frank herstelde zich met 3 uit 3, Léon verloor de laatste ronde helaas van een Duitser en Lennart haalde maar één extra puntje. Norbert kwam echter op 6 1/2 uit, hetgeen hem de negende plaats (van de 97) en de categorieprijs opleverde. Léon kwam met 6 punten op een tiende plek, Michiel werd met een half punt minder 21e. Lennart haalde 5 puntjes en dat was genoeg voor een 32e plaats en Frank bereikte met 4 punten toch nog de 68e positie. Opmerkelijk feit was dat we tegen de Britten alle zeven partijen wonnen en tegen de Duitsers maar 5 1/2 uit 14 haalden. De winnaar werd Victor Sanz uit Spanje die met 7 1/2 uit 9 ongedeeld de eerste prijs voor zich opeiste, verrassend vóór San Secundo (2440). Inderdaad, deze werd tweede. Bij de bovenste twintig zaten opvallend genoeg 10 Duitsers en iets minder opvallend geen Belgen. In de middag gaf Sofia Polgar een simultaan tegen 25 connecties van de sponsor van het toernooi. Helaas voor Norbert, een onvervalste Polgarofiel, mochten de categoriewinnaars niet spelen tegen haar, zodat we moesten toezien hoe 25 mensen desastreus slecht tegenspel boden. Voor Norbert kon de dag niet meer stuk nadat hij een echte handtekening van de achttienjarige Hongaarse had weten te bemachtigen. Wederom wisten we nog net een luxe lunch te bemachtigen. Op het terras werd het nog erg gezellig, ik zal U de vunzige details maar besparen. (Pf3-g5? Lg7-f8 Ke1-e2!! en Df4-b8 schaak, gevolgd door Td3-h3 aftrekmat) Iedereen kreeg nog een echte prijs, ofwel het spel Quarto of een kaartspel dat je bij het schaken kon gebruiken.

Op zondag scoorden we nog een ontbijt en al bridgend en lezend (nadromend over Sofia, hè Norbert) verlieten we per trein het werelddorp Lille en kwamen we terug in het doodgewone Utrecht. (Pf7 stikmat) Volgend jaar gaan we zeker weer en dan winnen we dat toernooitje wel even!!

Lennart.

A-Eskwadraat
presenteert
Monty Python's
Film Marathon
Tja, woensdag 28 april gaat het regenen. Maar niet getreurd, want dan heb je tenminste een goed excuus om de hele middag en avond voor het grote filmscherm in de Blauwe zaal te hangen (alhoewel niet alle mensen daar een excuus voor nodig hebben.), alwaar de volgende vier Monty Python films (in die volgorde) vertoond worden: De marathon begint om 15.00 uur. We kunnen nog niet precies aangeven hoe laat elke film begint, maar de eerste drie duren ieder ongeveer 90 minuten en de laatste wat langer. Waarschijnlijk zal er tussen iedere film slechts een korte pauze van een minuut of vijf gehouden worden, echter met na `Life of Brian' een langere pauze.

Tijdens het gehele evenement is er de mogelijkheid tot het aanschaffen van drankjes en eten om de ergste honger en dorst tot 22.00 uur te stillen. Alle reden om te komen, dus.

By the way, de toegang is gratis.


Tafeltennistoernooi

Ping-pong. Ondanks enige tafelproblemen kon dit toernooi dan toch op 24 maart doorgang vinden. Ping. Na enige vertraging werd er dan toch in hal B van de rups op vijf tafels begonnen. Ping. Bij de goede spelers deden 15 mensen mee, en bij de slechte streden er 13 spelers om de eerste plaats. Ping. Wegens de korte duur van het toernooi werden er partijen van tien minuten gespeeld. Ping. Uiteindelijk behaalden bij de goeie Chris Stolk, Walter Klein Boy, Marjon Engelbarts en Janneke van Dis de halve finales. Ping. Na een spannende strijd behaalden Chris en Marjon de finale. Ping. Evenals Oscar Fung a Foek die bij de slechte van Geertje Hek won, maakte Chris duidelijk wie er nu eindelijk de sterksten zijn. Ping. Al met al een geslaagd toernooi, waarbij we de Japancommissie bedanken voor het opvangen van de tafels enzo. Ping-pong.
Lennart.

Laatste nieuws van de SympoCie

Ik weet het. Dit artikeltje is ontzettend overbodig, want jullie wisten het allang: op 19 mei organiseert de Symposiumcommissie van A-Eskwadraat het jaarlijkse symposium.

Dit jaar draagt dit geweldige evenement de naam "Klimaat op maat. Natuurlijke tijdschalen van het klimaat." Het onderwerp moge duidelijk zijn, maar ik zal het toch nog wat nader toelichten.

Bekeken worden diverse fenomenen die invloed (kunnen) hebben op het klimaat om zo de moeilijkheden duidelijk te maken bij het voorspellen van klimaatsveranderingen.

De voorverkoop van deze happening loopt al. Zorg dat je er op tijd bij komt.

de Symposiumcommissie.

Error